φαγουλιανός

-ή, -ό, Ν

φαγώσιμος, κατάλληλος για βρώση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φαγ- τού αορ. έ-φαγ-α τού τρώγω (βλ. λ. φαγεῖν) + κατάλ. -ουλός (πρβλ. νερ-ουλός) + κατάλ. -ιανός (πρβλ. ξερακ-ιανός)].